Kapitalizmin mantığı bu değil mi? Yık ve yeniden yap. Bu projeden aslan payını almak için sırada bekleyen şirketlerin el ovuşturmasını, tarihi eserlere övgüler düzmesindeki iki yüzlülüğü gözlerimizin önüne getirmemiz yeterli.

Sebep olduğumuz, suç ortağı olduğumuz ölümleri, katliamları, cinsel tecavüzleri, yok edilmiş yaşam alanlarını değil, harap olmuş tarihi eserleri daha fazla ciddiye alıyoruz. Çünkü ölü seviciyiz. Çünkü ölülerden değil sadece yeniden inşalardan para kazanılıyor. Bunun için “bilim insanları” göreve hazır. Arkasından da Bertolt Brecht’in “Okumuş Bir İşçi Soruyor” şiirinde olduğu gibi “bu bizim eserimiz, kazandık” diye bağıracağız. Hastalıklı düzenin hasta insanları değilsek neyiz?