Dijital eğitim verecek öğretmenlerin dijital bilgisi yok. Bilişim teknolojisi „ortaçağ“ seviyesinde. Powi derslerinde araştırma amaçlı olarak çok ender bilgisayar kullanılıyor. Okullarda bilgisayar sayısı bir elin parmakları kadar. Bundan başka internet bağlantısı çalışmaz durumda. Öğrenciler bu durumu bilgisayar ortaçağı olarak değerlendiriyor. Ayrıca birçok öğretmenin dijital ders vermeye ilgisi yok.

Derslerin dijitalleştirilmesine karşı çıkan öğretmen sayısı az değil. Onların gerekçesi şu: Derslerde beyaz tahta ve tablet kullanımı dersin kalitesini iyileştirmiyor.

Birçok mesleki geliştirme dersleri çok donatılmış seminer odalarında veriliyor. Ancak Hessen’deki okullarda daha WLAN bile yok. Bundan başka Hessen Kültür Bakanlığının da bu konuda bir plan ve programı yok. Yani yokların sayısı oldukça fazla.

Belki de böyle olması daha iyi. Derslerin dijitalleştirilmesini savunanların çoğu dijital sanayi devleri ve dijital teknolojiye meraklı olanlar. Ancak her şeyin bilgisayar kullanarak yapılması öğrenmenin kalitesini artırmıyor. Tam tersine beynin kayıt sistemini işe yaramaz hale getiriyor.

Bir örnekle hatırlayalım: Ben cep telefonları çıkmadan önce arkadaşlarımın tamamının telefon numarasını ezberden bilirdim. Şimdi ise kendi telefon numaramı bile bilmiyorum. Çünkü artık beynime değil telefona kaydediyorum.

Almanca yeni kelime ezberleme sistemim çalışmaz oldu. Çünkü cep telefonundan kelimeyi arayıp buluyorum. Ama konuştuğum zaman cep telefonundan bulduğum kelimeyi hatırlayıp kullanamıyorum. Kelime hazinem sürekli azalıyor.