Bu tablo, sadece otomotiv sektörünün değil, Almanya endüstrisinin genel durumunun da bir göstergesi. Makine mühendisliğinde 17.000, metal üretiminde 12.000 iş yeri kaybı yaşanırken, kimya ve ilaç sektörlerinde kayıplar nispeten sınırlı kaldı. Toplamda, 30 Haziran itibarıyla Almanya sanayisinde 5,42 milyon emekçi insan çalışıyordu; bu, bir yıl öncesine göre 114.000 azalma anlamına geliyor.

Sorun nereden kaynaklanıyor?
Otomotiv sektöründeki düşüş, yalnızca satış azalmasıyla açıklanamaz. Çinli rakipler, elektrikli araçlara geçişin maliyeti, yüksek enerji fiyatları ve ABD ile yaşanan gümrük krizleri sektör üzerinde ciddi baskı oluşturuyor. Şirketler tasarruf programları ve işten çıkarmalarla karşılık veriyor; Porsche batarya yan kuruluşu Cellforce’u büyük ölçüde kapatma kararı aldı. EY uzmanı Jan Brorhilker, bu durumun, özellikle Almanya’daki yönetim, idari ve Ar-Ge işlevleri için “kaçınılmaz işten çıkarmalar” anlamına geldiğini belirtiyor. 

Eleştirel bakış
Görünürde, iş kayıpları ve tasarruf programları şirketlerin ekonomik zorunluluğu olarak sunuluyor. Ancak eleştirel bakış açısına göre, bu süreçler planlı bir şekilde sanayi merkezli iş gücünü azaltmaya ve kârı maksimuma çıkarmaya hizmet ediyor. Özellikle Ar-Ge ve yönetim alanlarındaki işten çıkarmalar, uzun vadede yenilik kapasitesini tehdit ediyor. Sektörün krizle başa çıkarken toplumsal etkileri göz ardı ettiği eleştirisi, giderek güçleniyor.