Sumy’e düzenlenen ve 30’dan fazla kişinin hayatını kaybettiği roket saldırısı, savaşın ne kadar saçma olduğunu gözler önüne seriyor. Moskova, müzakereleri “çok iyi” olarak değerlendirirken, şimdiye kadar yaklaşık 500.000 insan hayatını kaybetti. Yanan arabalar, sokaklarda cesetler, enkazların içinde itfaiyeciler – bu sefaleti ne haklı çıkarabilir?

David Ben-Gurion (İsrail'in kurucusu) şöyle demişti:
“Toprak için kan yok. Onur için savaş yok. Güç için acı yok.”
Ama olan tam da bu: Hayatlar, toprak iddiaları, etki alanı ya da “güvenlik” uğruna feda ediliyor.

Zelenski “mutlak kötülük”ten bahsediyor, Macron ise “güç dil olmalı” diyor. Peki dünya, savaşın bir araç değil, bir başarısızlık olduğunu anlayana kadar daha ne kadar kan akmalı?

Saldırı, barışın günü olan Palmiye Pazarı'nda gerçekleşti.
İroni mi? Trajedi! Teröre bir son vermenin zamanı geldi – Ve bu son, daha fazla silahla değil; insan hayatının, hiçbir ulusal çıkarın önüne geçmeyeceği gerçeğiyle mümkün olabilir.

Kaynak: HNA -J.K. Kassel