GERÇEK 1993 / 18 - Herhangi bir sokakta tabelasını gördüğümüz, bazılarımızın üyesi olduğumuz ve aidat ödediğimiz birçok dernek, sendika, birlik vb. var. Sosyal ve kültürel hayatın örgütlenmesi, "örgütlü sivil toplum"un   gereği olarak kabul edilen pek çok örgütün yanı sıra, siyasal hayata doğrudan katılmamız ve ekonomik haklarımızı elde etmemiz için kurulmuş bir çok siyasal parti ve sendika da var.

… Bu örgütler sahiden  tabelalarında, programlarında belirttikleri  amaca uygun davranabiliyorlar mı? Yoksa bütün bu örgütler, bir 'demokrasi var' görüntüsü elde etmek için yaratılmış ya da  izin  verilmiş örgütler midir? Bu sorular, Türkiye'de toplumun hemen bütün kesimlerince yeniden ve daha şiddetli bir şekilde sorulmaya başlandı.

 SAGDA, İŞLEYEN ÖRGÜT.
"SOL"DA, TABELA .
Bir yanda, kitlelerin çıkarlarını savunduğunu, onları örgütlediğini iddia eden "kitle örgütleri" ve "siyasi parti"ler var, öte yanda da örgütsüz olduklarından yakınan işçi ve emekçi yığınları. Bu çelişkinin açıkça gözlendiği siyasi nokta, "sol" ve "Sosyalist" yelpaze olmakta.

Öte yandan, vakıf, parti, dernek, tarikat türünden dinci faşist örgütlerin, sadece kendi üyelerini değil, daha geniş bir kesimi katliamlara alet edecek kadar geniş boyutlu eylemlere çekebilecek oranda güç toplamış olması, bugün bir kesimin kendini örgütsüz ve zayıf hissedeceği düzeyde bu gücü kullanıyor olması; içinde yaşamakta olduğumuz durumun iki ayrı ucunu, çelişki noktalarını oluşturuyor.

Her gün örgütlü, her gün hazır
Sivas kurbanları için düzenlenen iki büyük cenaze törenine, yarım milyondan fazla insan katıldığı tahmin ediliyor. Kitle gösterilerinde sayı tahmin etmede uzman olanların verdiği sayılar, üç aşağı beş yukarı böyle.
Her iki yürüyüşte de, içten gelen ve herkesi sarıp sarmalayan bir dayanışma duygusuyla kolkola girerek, büyük bir öfkeyle, hesap sorma andıyla yürüyen bu insanlarla birlikteydim. Hep aynı soruyu sordum: Yarın ne yapacaksınız? Nerede tekrar bir araya geleceksiniz? Bu öfkeyi ve hesap sorma andınızı hatırlamak, komşunuzla, arkadaşınızla, tekrar kolkola girmek için yeni bir katliamı mı bekleyeceksiniz?

Pir Sultan anıtını boynuna ip bağlayıp sokaklarda sürükleyenler, Kangal Köpeği heykelinin gözlerini tornavidayla oyanlar, Madımak Oteli'ni yakanlar, o gün de, ondan sonraki günde de 'beş kez bir araya gelmişler, o cuma ve her cuma, daha büyük kalabalıklar halinde, kendilerini herhangi bir dernekten, bir siyasi partiden çok daha büyük bir güçle ve inatla örgütleyen birlikteliği defalarca yaşamışlardı. On binlerce Kur'an kursuyla, vakfı, yurdu, tarikatıyla ve bunlara milyarlar akıtan finans kurumlarıyla, koruyan- kollayan, sırtını pışpışlayan devletle, her gün ilmik ilmik örülen ve genişleyen bir ağdı bu. Her bir ilmiğinde, çocuklarına onlarca milyarlık düğünler yapabilenlerin banka, makina, toprak mülkiyetini, silah ve siyaset tekelini ellerinde tutanların izi ve damgası bulunan bir ağ...
Siz, yeniden hangi zamanda, hangi yerde bir araya gelecek, neyi konuşacak neyi elde etmek ve neyi yaratmak için el birliği yapacaksınız? Ölülerinize ağlamaktan, nefretle haykırıp yumruk sallamaktan öteye geçmek için ne yapacaksınız? Mahallenizdeki küçük kültür, dayanışma, güzelleştirme derneklerinin kapısından ayda bir geçip gideceksiniz . Zibidi sosyal demokrat partilerin seçim günü gelip kapınızı çalmasını bekleyeceksiniz, sendikalarınızdan üç kuruş fazla ücret koparmak için gönülsüz gönülsüz patronunuzla konuşmasından fazla bir şey istemeyeceksiniz,  sonra...

Sonra yeni bir cenaze töreninde, git gide bundan da usanarak bir araya geleceksiniz.
Gündelik hayatın her zerresinde kendisini duyuran, canlı, sahici ve kalıcı ihtiyaçlara cevap veren yaygın örgüt biçimleri yaratmadıkça, kendisini hayatın kendisiymiş gibi dayatan örgütlenme biçimleriyle savaşılamayacaktır. Ama bunun vazgeçilmez, göz ardı edilemez çok önemli bir koşulu vardır: Karanlık katliam güçleri, tek bir sınıfın ekseninde ve denetiminde örgütleniyor . Burjuvazinin uluslararası çaptaki örgütlülüğünün bir devamı, uluslararası tekeller zincirinin en dibinde, bu yapıyı ayakta tutan temel taşları olarak duran bu örgütlere karşı, yalnızca işçi sınıfının politik örgütünün ekseninde, onun sosyalizm davasının temelde durduğu bir anlayışla yaratılacak her türden halk örgütüyle savaşılabilir. Her biri, kendisine sahiden ihtiyaç duyulan, olmadıkları zaman gündelik hayatın bir yanının eksik kalacağını hisettiğimiz örgütler... Örgütçünün cevabını aramak zorunda olduğu soru budur.    
Aydın Çubukçu
 
Öyle de örgüt, böyle de örgüt
Münir Bayramoğlu. (Toplumbilim Uzmanı):
Diş hekiminin bekleme salonunda, Aktüel dergisinin kapağındaki spot yazıyı görünce, GERÇEK'ten arayan arkadaşımın sorusu geldi aklıma. Aktüel dergisinin (29 temmuz-4 Ağustos) kapağında iki -sahiden güzel- kadının arasında duran bir erkek fotoğrafının üstüne, şampanya rengi harflerle ."Toplu Seks Örgütüne Üyeydim!" spotu atılmıştı. Haber, pezevenkliğini Ali Adnan Talu adında birisinin yaptığı "Family House Club"la ilgiliydi. Eski üyelerden birisi bu örgüt hakkında itiraflarda bulunuyordu.

İşte size örgüt. Burjuvazinin, kendi yaşam tarzı içinde son derece işlevi olan bir örgüt üstelik.

Bir parti, kendi iç sorunlarını yaslandığı sınıfın mücadelesi içinde çözdüğü zaman partidir. Yoksa rahmetli dedemin deyimiyle orası "Havanda Su Dövme Kulübü"dür.
Eğer bir örgüt burjuvaziye karşı savaşıyorsa öncelikle ideolojik olarak onun hegemonyasından, burjuvazinin onu içine çekmek istediği uyuşukluktan kurtulması gerekiyor.

İnsanların "ne yapıyorsunuz?" sorusunu kendi iç sorunlarını (öyle sorunların olup olmadığı da pek belli değil ya) anlatarak yanıt veren "sosyalist" partilere ben, düzen içi partiler diyorum. Sanırım aklı başında herkes böyle der.
Kısaca şunu söylemek istiyorum: Bazı örgütlerin, "Toplu Seks Örgü¬ tü"nden daha işlevsel kılacak bazı değerlere şiddetle ihtiyacı var. Sokaklarda gördüklerim beni yanıltmıyorsa "donsuzlar" da aynı şeyi istiyorlar.