Geriye kalan küçük bir sol kesim ise kenarda duruyor. Gießen’de ülkenin mevcut düzenine temelde itirazı olmayan sol-liberal bir blok, AfD gençliğine karşı blokaj yaparken; bunun sağında kalanlar protesto biçimlerinden (“şiddet”) tiksiniyor. Gazete manzarası da bu merkez siyaset yelpazesini oldukça sadık bir biçimde yansıtıyor.
Frankfurter Rundschau gazetesi, Gießen'deki gösterileri “çoğunluk toplumunun aşırı sağa karşı verdiği açık bir işaret” olarak görüyor. Bu görüşe göre, “nüfusun dörtte üçünün (...) geri göç, Rusya dostu politika ve Avrupa karşıtı hedeflerle ülkeyi mahvetmek istememesi” güven verici bir durum. "Bu açıdan bakıldığında, Hessen kentindeki protesto başarılı oldu."
Neue Osnabrücker Zeitung ise biraz farklı düşünüyor. AfD gençlik örgütünün yeniden kuruluşunun “beklenen şekilde maskeli saldırganların kavga ettiği görüntülerle” geçtiğini yazıyor. “Binlerce barışçıl protestocu”dan ise hafta sonu sonunda kimsenin bahsetmediğini belirtiyor. Keşke şu lanet radikaller olmasa; çünkü “bu tür görüntülerden her zaman parti yararlanır, muhalifleri değil.”
Rhein-Neckar-Zeitung ise barışçıl oldukları için iyi göstericiler ile şiddet yanlısı oldukları için kötü göstericiler arasında dikkatli bir ayrım yapmaya bile çalışmıyor; çünkü sonuçta AfD ile mücadele seçilmiş temsilcilere bırakılmalı. Ancak, "Bundestag yasaklama kararı verecek cesarete sahip olmadığı için, AfD her şeye karşı olma, yabancı düşmanlığını yüceltme ama asla hesap vermeme tavrını rahatlıkla benimsiyor. Bu demokrasi dirençli olmalı. Ama değil."
FAZ ise doğrudan Şansölye’nin söylemini alarak olayın “aşırı sol ile aşırı sağ arasında yaşanan bir çatışma” olduğunu yazıyor. Sol için de şu yorumu yapıyor: “Ne yazık ki sık sık aynı şey oluyor: Solcu şiddet failleri, gösterileri özellikle polis memurlarına taş, şişe, havai fişek ve diğer nesnelerle saldırmak için kullanıyor.”
Buradan sağ-liberal Welt gazetesinin devlet eleştirisine gelmek ise küçük bir adım atılıyor: AfD muhaliflerinin şiddet ve onlarca yasa ihlaline rağmen, "gösteri dağıtılmadı. Devlet açıkça zayıf olduğunu gösterdi - yoksa gizli bir destekçi gibi mi davrandı? Sağa karşı mücadele söylemi, sol aşırılığın önemsizleştirilmesine ve sol aşırılıkçı şiddetin hoş görülmesine mi yol açtı?" Bunlar, çılgınlığın farklı tonlarıdır.
Kaynak: Junge Welt
