Almanya’ya işçi olarak geldiğini fakat buradaki ağır işlere uyum sağlayamadığını belirten Caki, altı ay çalıştığı Trillhof firması tarafından işten çıkarılınca terzilik yapmaya karar verdi. Gerisini ondan dinleyelim:

“Terzilik için ruhsat başvurusunda bulunduğum Yabancılar Polisi bana zorluk çıkararak ‘Siz buraya çalışmaya geldiniz, işyeri açmaya değil’ dedi. Ben yılmadım Düsseldorf’a ve başka yerlere giderek orada bu işi yapanlarla konuştum. Bir Alman’ın üzerine açabileceğimi söylediler. Ben de öyle yaparak bu dükkanı kiraladım ve çalışmaya başladım. Sık sık yaptığım ruhsat başvurusuna yanıt tam altı yıl sonra geldi. Benim bir başka özelliğim ise Kassel’de ilk terzi dükkanını açmış olmam. 5 Şubat 1968 yılında başladığım terzilik mesleğini oğlum Yusuf devam ettiriyor. Temennim onun da benim gibi 50. yılını kutlaması.”

İşyerinde dostları ve müşterileriyle 50. yılını kutlayan Cakip Diker geçen yarım asır’ı şu iki satırla özetledi. ‘Hayat bir rüya gibi. Gelir geçer rüzgar gibi’ (SEDU)