Durum giderek daha da kötüleşiyor. İçimizde, aramızda yaşayan iki yakasını bir araya getirmeyecek derecede hiç bir ihtiyacını karşılayamayan bu insanlar, buna rağmen zengin toplumda dikkat çekmemek için yoksulluklarını gizlemeye çalışıyorlar.
Komşularımız yoksullar evine gittiğimizi bilmiyor. Hayatta kalmaya çalışıyorum, kalkıyorum, uyuyorum.

O-Ton
1.Yoksulluk
“Tabi ki bazı günler çocuklar bir şey istediğinde 15-20 euro eksik kaldığında oturup ağladığım günler oluyor.”

Bunlar Almanya'da yaşıyor. Tam bizim ortamızda. Dünyanın en zengin ülkesinde. İstatistikleri, rakamları ve politikacıların nutuklarını bir yana bırakalım ve en ivedi ihtiyaçlarını bile karşılayamayan bu durumda olanlar konuşsun.

Anna, iki çocuklu ve tek başına çocuk yetiştiren, kısa süre önce işini kaybeden bir anne. Yaşamak için çok az parası var. Yaşamaya yetecek kadar parasının olmaması ne demek?

Anna’nın tam üç şeye ihtiyacı var. 1 litre süt, taze peynir ve salam. Köşedeki market ucuzundan pahalısına kadar her türlü malı satıyor.

Süt rafında bir saniye bile düşünmeden paketi alıp arabaya koyuyor: 46 Cent uzun süre kalabilen bir süt. Taze sütü hayal bile edemiyor. 

O-Ton
2. Yoksulluk
"Taze sütün fiyatı yaklaşık iki veya üç kat fazla"

Taze peynirde 50 centlik pakete karar veriyor. Daha sonra et ve et ürünleri bölümüne gidiyor. Taze çileği, sezon kuşkonmazını, taze et satılan kasabı hızla geçiyor.

Sonra paketlenmiş salamların olduğu rafın önünde duruyor.
"O-Ton" 
2a.Yoksulluk
“Aşağıdan yukarı kadar salam. Çeşit çeşit. Ama en ucuz olan bizim ki en altta.”

Diğer müşteriler dolu arabalarla geçip kasaya doğru gidiyorlar.

O-Ton
3. Yoksulluk
“Alışveriş yolu üzerinde taze şeyleri görünce, veya sebze ve meyveleri görünce insan üzülüyor. Genellikle at gözlüğü takmış gibi hızla geçiyorum. Neye ihtiyacımız olduğu konusuna odaklanıyorum. Diğer insanlara gözümü kapatıyorum.”

Ne almak istiyordu acaba. Gönlünde neler vardı?

O-Ton
3a. Yoksulluk
“Taze şeyler. Taze sebze, iyi sebze, çocuklar için taze salam. Hep paketli olanları değil.”

Kasaya gelince uzun süre suskun duruyor.

Kız çocuğuyla alışveriş yapmış bir babanın alışveriş arabasına bakıyor. Kasaya hep mesafeli duruyor. Gerekli olmadığı halde bir iki metre mesafede. Kasa alışverişin 91 Euro tuttuğunu gösteriyor. Ve adam kredi kartıyla ödüyor. 

Çıkışta şunları söylüyor:
O-Ton
4.Yoksulluk
“Üç defa yutkundum. Kasa bantının üstünde fazla bir şey yoktu. Bel ki iki üç gün yetecek. Bu miktarı ben ancak 2 veya üç haftalık ihtiyacım için harcıyorum.”

Neden mesafeli durduğunu şöyle anlattı:

O-Ton
5.yoksulluk
"Yanlış tahminlerde bulunulmasından korkuyorum".

Anna, torbasındaki üç şeyle evine dönüyor. 1 litre H-Süt, ucuz taze peynir ve paket içinde salam. Hepsi 1,90 Cent.

Dünyanın zengin ülkesinde sefalet içinde yaşama duygusu. Kimdir bu insanlar. Tek başına çocuk yetiştiren, işsiz kalmış kadınlar, İşsizler, uzun yıllar çalıştıktan sonra sosyal yardıma muhtaç kalmış insanlar. Ev kadını, makine mühendisi. Finansiyel durumlarını göstermek istemiyorlar. Kendi çevrelerinde, komşularında. Büyük aile çevresinde.

O-Ton
6.Yoksulluk
"Tabiki insan kendisini saklıyor. Durumum hakkında elimden geldiğince çok az konuşmayı deniyorum. Korkuyorum. Bu şekilde kabul edilmeme korkusu var." 

Toplumsal yaşama katılmaktan uzak duruyorlar. #00:08:26-5#
O-Ton
7.Yoksulluk
"Finansiyel durum müsait değilse fazla bir şey yapamaz. Çünkü finansiyel olarak çok zor."

Doğum günleri davetinden, dernek üyeliğinden, çocuklara cep harçlığı vermekten, tatil yapmaktan vaz geçiyorlar. Erken saate yatıyorlar, arkadaşlarıyla buluşmuyorlar.