Özellikle 12 Eylül 1980 Askeri darbesinin gerekçesinin memleketi kan gölüne çeviren ve o zamanki adlandırmayla “sağ-sol kavgası” olmadığı, 24 Ocak kararlarını uygulayabilmek için uygun vasatı yaratmak olduğu artık günümüzde herkesçe biliniyor.

O zamanlar kanın durmasını isteyen sıradan vatandaşın alkışladığı bu darbe, ülkenin var olan demokrasisini de yok etti. Halka ve emekçilere düşman neoliberal politikaları hayata soktu.

Dünyanın her yerinde darbeler, emekçi kesimlerin bastırılması, toplumun baskı altına alınması, aydınların sindirilmesi, muhaliflerin kıyımı ile sonuçlanmıştır. Bu nedenle aklı başında olan kimsenin darbeyi savunması mümkün olamaz.

Türkiye’de 15 Temmuz Günü ortaya çıkan darbe girişimi başarısız oldu. Ertesi gün her kesimden gazetenin manşetinde sokağa çağrılan halkın darbeyi önlediği, demokrasiye sahip çıktığı türünden haberler vardı. Halkın daha doğrusu kitlenin bu hareketine demokrasi şöleni denildi. Olayın diğer bir tarafı “Demokrasiyi halk kurtardı” gazını alan insanların yaşadığı öz güven patlamasıdır. Bunun toplumsal sonuçlarını da pek yakında değişik biçimlerde yaşayacağımızdan endişe duyuyorum.
…
Türkiye son yıllara demokrasiden giderek uzaklaşırken bir anda yaşanan bu ‘demokrasi şöleni’ nereden çıktı? Linç kültürü dipten vuran bir dalga gibi bir kez daha açığa çıktı. Sokağa davet edilmiş insanlar, davulla zurnayla askere gönderdikleri askerleri yani kınalı kuzularını linç etti.

Darbe girişimi başarısız oldu olmasına ama ortaya çıkan tablo darbenin gerçekleşmesi sonucunda olanlardan çok da farklı değil.

İşte birkaç örnek:
Başbakan, kendilerine muhalif tüm kesimleri sıralayarak “Bundan sonra kimseye geçit vermeyeceğiz” diyor. Yani darbeci olsun olmasın tüm muhaliflerin ortadan kaldırılacağı bir cadı avından söz ediyor.

Cenaze namazında imamın sözleri şöyle: “Okumuşların şerrinden bizi muhafaza eyle ya Rabbi!” …

Halkın idam cezasının geri getirilmesini talep etmesi üzerine Başbakan, mesajını aldığını ifade etti. Eski Sağlık Bakanı Mehmet Müezzinoğlu da “İdam geri gelebilir” dedi. …

Buradaki hesabın yaratılan bu demokrasi şöleni havasına gaz vermek için olduğu anlaşıyor. …

Tutuklanan askerlerle ilgili medyaya korkunç görüntüler yansıyor. Ters kelepçe takılmış, soyulmuş hatta başına torba geçirilmiş insanların görüntülerini izleniyor. …

Sonuçta kazananı farklı olacak şekilde darbenin başarıya ulaşma tehlikesi esas bundan sonra var. O nedenle bu başarısız “darbe girişimi”nin başka bir darbe türüne dönüşmemesi için herkese sorumluluk düşüyor.”

(Nilay Etiler, Evrensel gazetesindeki yazısında, Darbe gerçekten başarısız mı? sorusunun karşısına bu notları düşmüş.)