Belçika hükümetinin el frenini çekmesiyle, CETA üzerinde bu güne kadar yürütülen gizli pazarlıkların demokratik olarak tartışılmasının önünün açılması, CETA’ya karşı çıkan yüzbinlerce insanı da sevindirdi.

AB ülkelerinde anlaşmayı imzalarıyla protesto eden 3 milyon kişi, bir şirketin engelle karşılaştığı, ulusal hükümetin kararı sonucu zarar ettiği zaman zararlarının telafisi için özel bir mahkemede dava açabilmesinin tehlikesine dikkat çekti. Çünkü bu mahkeme hem basına hem de kamuoyuna kapalı. Bu durumlar ulusal mahkemelerin görev alanı dışında bırakılıyor.

Anlaşma kapsamındaki kuralların devletler hukuku açısından bağlayıcılığı bulunuyor ve bu kurallar, ulusal ve AB yasalarının üstünde tutuluyor. Bundan başka karşılıklı kabul edilen standartlar tek yönlü olarak değiştirilemiyor veya iyileştirilemiyor.
Bunlar anlaşmayı savunan, şirketlere biat etmek için yemin etmiş politikacıları rahatsız etmiyor.

Örneğin Avrupa Parlamentosu Başkanvekili Lambsdorff, Avrupa ülkeleri arasındaki görüş ayrılıkları nedeniyle Kanada Başbakanının son anda Avrupa ziyaretini iptal etmesinin Avrupa açısından utanç verici olduğunu söyledi.

Valon ve Flamanlar AB halkının çıkarlarını savundu
CETA'nın yürürlüğe girebilmesi için 28 AB üyesi ülke tarafından da onaylanması gerekiyor.

2009 yılından beri müzakereleri süren CETA'dan yana olanlar, serbest ticaretin ekonomik büyümeye katkıda bulunacağını savunuyor. Anlaşmaya karşı çıkanlar ise CETA'nın büyük şirketlerin işine yarayacağını ve Valon  bölgesi gibi ekonomik yapısı zayıf bölgeleri dezavantajlı duruma düşüreceğini öne sürüyorlar. Buna örnek olarak da özel mahkemeler gösteriliyor.