Şu ana kadar yapılan koalisyon görüşmelerinde CDU/CSU ve SPD, savunma ve altyapı yatırımları için 500 milyar avroluk fon kurma ve borç frenini gevşetme konusunda anlaştı.

Bu kapsamda, 10 yıl boyunca altyapı harcamalarına 500 milyar avroluk yeni bir özel bütçe ayrılacak. Anlaşma, eyaletlere de daha fazla borçlanma imkânı sunacak.

Borç freni gevşetilecek
2009'da yürürlüğe giren ve bütçe açığını GSYH'nin yüzde 0,35'i ile sınırlayan borç freni, belirli savunma harcamaları için esnetilecek. Böylece GSYH'nin yüzde 1'ini aşan savunma harcamaları borç freninden muaf tutulacak. Bu düzenleme yaklaşık 45 milyar avroluk harcamayı kapsıyor.

Dün yapılan bu açıklama üzerinde düşünen PoliTeknik yazarları bizleri uyaran yorumda şunları yazmış:

„Almanya’da “büyük koalisyon” hükümetleri (CDU ve SPD) durgunluk dönemleri olarak görülmüş ve en az tercih edilen koalisyon şekli olmuştur. Toplumda olaganüstü artan hosnutsuzluga karşın bu koalisyon kendini Almanya’ya dayatıyor.

Ekonomi enstitülerine göre mevcut yapısal sorunların altından kalkabilmek için ülkenin ivedilikle en azından 600 milyar Euro civarında bir sermaye yatırımı yapması gerekiyor. Bu paranın “Çalışmayana devlet yardımı yok” ya da “yasa dışı/kriminal göçmenler geri gönderilsin” gibi popülist ve şovenist “tasarruf” önerileriyle biriktirilmesi pek mümkün görünmüyor.

Bu da şu demektir: Vergilerin arttırılması, sosyal hakların kısıtlanması, emeklilik yaşının ve haftalık çalışma saatlerinin yükseltilmesi. Her zaman olduğu gibi fatura emekçi kitlelere kesilecek, varlıklılar daha da varlıklı hale gelirken, yoksulların sayısı katlanarak artacak.

Kendi kendini “Şair ve Düşünürlerden Oluşan Halk” olarak adlandıran Alman toplumunun, sınıra dayanmış bir düşman yokken (geçmişte farklı değildi), 21. yüzyılın ilk çeyreğinde, “Versailles Antlaşması’nın altında ağır bir mağduriyet yasıyormuşçasına ulusal bir öfke biriktirmesi normal mi? Alman militarizminin ne ifade ettiğini en iyi bilen Avrupalı ulus ve halkların bu soruya yanıtı ne olacak?"