Son olarak teknoloji devi Bosch, özellikle otomotiv yan sanayinde olmak üzere 13.000 iş yerini daha kapatacağını açıkladı. 

Bosch’un planı yalnızca üretim bantlarını değil, aynı zamanda şirketin merkezi birimleri, satış ve idari bölümleri ile yan kuruluşlarını da kapsıyor. Geçen yıl duyurulan 9.000 işçi azaltma planının yarısı zaten hayata geçirilmişti. Ancak bu kesintilerin 2032’ye kadar uzayacak bir “planlama süreci” olduğu ve işçi temsilcileriyle görüşmelerin hâlâ sürdüğü ifade ediliyor.

Bosch yalnız değil: Son aylarda Bosch’un yanı sıra Bosch’un tedarik zincirindeki şirketler, Bosch gibi dev sanayi kuruluşları ve otomotiv sektörü genelinde binlerce emekçi işten çıkarıldı. Geçtiğimiz haftalarda Bosch’un bazı fabrikalarında, ayrıca Bosch’un bulunduğu bölgelerde çalışanların yanı sıra Bosch dışındaki dev firmalarda da toplu işten çıkarmalar gündeme geldi. Özellikle metal ve otomotiv sektöründe kemer sıkma politikaları, işçileri ekonomik krizin yükünü taşımaya zorluyor.

Şirketler yöneticileri“rekabet” ve “kârlılık” adına işçileri kapı önüne koyarken, bu sürecin toplumsal bedelini işsizlik, yoksulluk ve güvencesizlik üzerinden emekçiler ödüyor. 

Son bir yılda yaklaşık 51.500 iş yeri kayboldu. Makine mühendisliğinde 17.000, metal üretiminde 12.000 iş yeri kapandı, kimya ve ilaç sektörlerinde kayıplar sınırlı kaldı.

Eleştiriler büyüyor: Şirketlerin krizleri bahane ederek on yıllarca emek vermiş işçilere çıkış kararı vermesi, Almanya’daki sendikaların sosyal ortaklık modelinin ne kadar aşındığını açıkça gösteriyor.