Dr. Gelecek tehlikeden söz ediyordu. Ama bu salgın hastalığın dünya’da yer edeceğini ne bilim insanları ne de ülkeleri yönetenler sanırım kestiremediler. Virüsü bulan doktoru bile kendi ülkesinin yöneticileri dikkate almamış. Salgın yayılınca işin ciddiyeti anlaşılmış sonradan.
Bizim ülkemizde işin aslı ilk başlarda umursamadı. Ta ki Avrupa da virüs yayılınca bizde de işin şakası olmadığı anlaşıldı. Şu an için dünya ülkeleri salgını önlemede geç kaldı desem yeridir. Gazetelerden okuyoruz aşının bulunması en az bir yılı bulacak. Umarım bu süre içinde gerekli tedbirler alınır fazla can kaybı olmadan.
Bugün itibariyle 14 gün oldu evdeyim. Yalnız yaşamaktayım. Genel ihtiyaçlarımı karşılamak için dört defa kısa süreliğine dışarı çıkıp evime döndüm. Her zaman olduğu gibi internet üzerinden basını takip ediyorum olan biteni. Virüs olmadan öncede böyleydi; ülkede ve dünyada olan bitenleri basın yoluyla takip ederim. Belki biraz daha arttı takip etmem o da evde olmamdan kaynaklı.
Evde günlerim nasıl geçiyor diye anlatsam aslında daha önce evde kaldığım zamanlardan pek farkı yok.Özellikle internete fazla takılma huyum var. Sanırım bu durum diğer insanlar gibi yalnızlığın getirdiği çaresizlikten kaynaklı.
Günlük ev içinde yaşamım dediğim gibi çoğunlukla internete takılmamla geçiyor. Ev işlerini yapıyorum. Tek başına yaşayan birinin evinde aslında fazla yapacak bir şeyi olmuyor.
Kısaca şöyle özetleyebilirim. Sabah uyandığımda bazen yataktan çıkmadan keyif yaparım. Bazen bir şeyler yazarım o da genellikle aklıma bir film çekme öyküsü gelir kabaca yazmaya çalışırım. Geç kahvaltı yaparım amaç günde iki öğün yemek için.
Virüs hareket alanımızı kısıtladı bu nedenle evde hareketsiz kalmamak için kahvaltıdan önce yaklaşık 500 metre yürüyüş yapıyorum kahvaltıdan önce ve sonrasında ufak tefek egzersizler. Bizim gibi 50 yaşı geçen insanların muhakkak dikkat etmesi gerekiyor kilo ve hareketsizliğe karşı. Kahvaltı sırasında mümkün mertebe komik filmler, skeçler izlemeye çalışırım. Amaç güne pozitif enerji ile başlamak.
Kahvaltıdan sonra akşamdan kalan bulaşıkları yıkarım. Yemek yaparım yıllardır evde, dışarda nadir yemek yerim. Ruh halim yerinde ise kitap okurum, film izlerim. Akşam yemeğimi yedikten sonra gündüzün devamı eder yatana kadar.
Temizliği seven biriyim. Virüsten dolayı biraz daha titiz olmaya çalışıyorum. Bilim insanların açıklamasına göre önlemlerimi alırım, dinlerim onları. Sanırım günde en az 40-50 defa elimi yıkarım. Bunun yarısı sıvı deterjanla oluyor. Haftada bir temizlik yaparken (Pek kirlenmez evim ve kirletmem) iki günde bir temizlik yapmaya başladım. Bu bir değişiklik sağladı bana.
Virüsten önce evde kaldığım zamanlar canım sıkılırdı ama ne garip ki sanırım motivasyonum çok iyi ki hiç sıkılmıyorum. Sanırım etken herkesin evde olması. Moralim pozitif. Bugünden itibaren hatta kalan uzun metraj projemin üzerine çalışmaya başlayacağım. Sanırım on gün daha evden çıkamayacağız . Eh bize de yazmak düşer. J
Kısaca virüsten önce ve sonrasında hayatımda değişen pek bir şey yok. Moralimi iyi tutuyorum enerjimi ona göre harçlıyorum. Hep umutla ve güzel yarınları düşünerek yaşama bakmalıyız.
